Ta bluzka musiała się udać

   Już miałam wychodzić z jednego z moich ulubionych sklepów z tkaninami, kiedy dostrzegłam na przecenach sweterkowe cudo. Zostały tylko dwa niewielkie kupony. Chwilę później szłam do domu z siedemdziesięcioma centymetrami tej pięknej dzianiny zastanawiając się co mogę z niej wyczarować. Pierwsze co mi do głowy wpadło to bluza. Obawiałam się jednak, że materiału mi na nią nie starczy. Zaczęło się więc kombinowanie. Miałam zamiar połączyć dwie tkaniny, czarna dzianina na tył , albo na rękawy. Nie mogłam jednak znaleźć odpowiedniego materiału, albo i też nie chciałam. To rozwiązanie nie do końca do mnie przemawiało. Marzyła mi się zwykła prosta bluzeczka z tej pięknej dzianiny. Nie mogłam zrealizować tego marzenia, więc wzięłam się za inne rzeczy. W ten weekend mnie coś ruszyło i stwierdziłam, że ten kupon nie może się już dłużej kurzyć na półce.

Zrobiłam formę na bluzkę i rękaw, przyłożyłam do tkaniny i o dziwo wszystko się zmieściło. Super. Zaryzykowałam i nie zrobiłam modelu próbnego. Tak, tak, obiecywałam sobie, ale lenistwo zwyciężyło. Na szczęście wszystko okazało się być ok. Ufff. Kobieta zmienną jest, więc prosta bluzeczka już zdążyła mi się odwidzieć. Wyciągnęłam ekoskórę, która jak mi się przypomniało, została właśnie kupiona z myślą o tym projekcie. Zrobiłam z niej wstawki na ramionach i oblamowałam dekolt. Miałam ochotę na więcej, ale okazało się to to tak upierdliwe w szyciu, że sobie odpuściłam. Skórka w dotyku jest jak guma, więc za nic nie mogłam jej zmusić, aby przesuwała mi się pod stopką tak jak trzeba. Teraz nawet się cieszę, że na tym stanęło. Mam wrażenie, że dodatkowe wstawki z ekoskóry wyglądałyby trochę tandetnie. Tak jest idealnie.
  Oto już cała historia mojej bluzeczki. Już ją kocham :D choć nie wszyscy podzielają moje zdanie. No trudno :)

Pare zdjęć robionych podczas pracy:

Efekt:

To już chyba ostatnie zdjęcia robione tej jesieni poza domem. Ten śnieg w tle nie cieszy mnie za bardzo.

Dziękuję za odwiedziny i komentarze :)