Snake print

 Na półce w jednym ze sklepów mama dojrzała tkaninę w wężowy wzór. Sama bym na nią zwróciła uwagi. Pierwsze skojarzenie jakie miałam z tym deseniem to dyskoteka i białe kozaczki. To nie dla mnie. Skończyło się tak, że dostałam kupon tej tkaniny od mamy w prezencie. "I co z tym teraz zrobić?!"- ta myśl krążyła mi po głowie przez kilka tygodni. Dostałam podpowiedź, że kombinezon. W takim stroju to bym chyba tylko mogła pójść na bal przebierańców. Zaczęłam jednak przeglądać zdjęcia w internecie i okazało się, że ten wężowy wzór nie zawsze wygląda tak strasznie. Moją uwagę przykuło zdjęcie dziewczyny ubranej w luźne spodnie z wywiniętymi nogawkami. Wykonane były z podobnej tkaniny. Do tego biała koszula i marynarka. Wyglądało to bardzo fajnie. Wybór już był prosty, uszyłam spodnie.

  Jeszcze chyba niczego tak długo nie szyłam. Co kilka cięć, później szwów traciłam nadzieję na to, że może to dobrze wyglądać. Wykrój wykonałam samodzielnie- coś te kursy dają ;). Wybrałam prosty fason, kieszenie w karczkach biodrowych, w pasie guma. Wzór na tkaninie ku mojemu zdziwieniu nie był regularny. Każdą nogawkę wycinałam więc osobno, bo chciałam aby były jednakowe. Sporo czasu na tym zeszło. Spotkało mnie też kolejne zaskoczenie. Końcowy efekt spodobał mi się! Spodnie są bardzo wygodne (nie wiem czemu cały czas katowałam się tymi obcisłymi spodniami), mogłabym śmigać w nich codziennie. Wykrój ma swoje miejsce w pierwszej koszulce w segregatorze. Nic nie marszczy niepotrzebnie ani z przodu, ani z tyłu.  Powstanie z niego  na pewno jeszcze czarna wersja spodni, tym razem ze sztywniejszej tkaniny. Ta jest zbyt miękka.

Spodnie- wykrój i wykonanie własne

Tkanina- miękka, rozciągliwa, poliestrowa